Aad Kamsteeg, politicoloog en buitenland commentator voor het Nederlands Dagblad en de EO en hoofdredacteur bij het opiniemaandblad CV·Koers (voorheen Christen Vandaag), was in november 1987 voor het eerst als ND-redacteur in China als gast van de Chinese journalistenorganisatie, waar hij kennis maakte met het openbare China. De vrouwelijke gids Tian Bin leerde hem de geheimen kennen van de Chinese politiek en economie, van cultuur en officieel getolereerde religie. Het is hem toen evenwel gelukt was om in Guanghzou ds. Samuel Lamb, alias Lin Xiangao te bezoeken. Dezelfde predikant en evangelist die ik zelf een jaar later ook zou ontmoeten en 22 jaar in de gevangenis en een werkkamp had gezeten vanwege zijn geloof.

 

In 1990 schreef Aad hierover het boek Open deur in China? - Wereldmacht in opkomst, Gideon, Hoornaar:

China heeft de wereld altijd geïnspireerd: een geschiedenis die teruggaat tot meer dan 2000 jaar voor Christus, een indrukwekkend cultureel verleden, een massale poging een nieuwe communistische mens te scheppen, later openheid waar voorheen vooral geslotenheid was en ten slotte het bloedbad op de 4de juni 1989 op het Plein van de Hemelse Vrede.
Uit het China van het begin van de jaren tachtig bereikten ons allerlei spectaculaire berichten. Op economisch gebied werd driftig geëxperimenteerd. Cultureel kondigde zich een periode van bloei aan. Het bloed van de martelaren onder Mao bleek het zaad van de kerk te zijn geweest. Nog nooit was er in China zo'n honger naar het evangelie. Zeker nadat de democratische beweging wreed werd neergeslagen, zijn velen ernstig in het communisme teleurgesteld.
In dit boek wordt geschetst hoe de aanvankelijk hoopvolle ontwikkelingen toegroeiden naar de climax: de botsing tussen Chinese studenten en de partij-elite, die zelf aard en tempo van de hervormingen wilde blijven bepalen. Drs. A. Kamsteeg verbleef zelf een aantal weken in de Volksrepubliek China. Voor de serie artikelen die hij in het Nederlands Dagblad over zijn reis publiceerde, kreeg de heer Kamsteeg in het kader van de 'Prijs voor de Dagbladjournalistiek 1988' een eervolle vermelding. Het spreekt vanzelf dat hij sindsdien de ontwikkelingen in het Rijk van het Midden geboeid bleef volgen.
China zal in de jaren negentig een eigen rol blijven spelen in de internationale arena. Sinds 1979 heeft Deng Xiaoping aan China een Open Deur gegeven. Zal hij geheel of gedeeltelijk open blijven? De meest optimistische voorspelling is dat, wanneer de huidige vergrijsde generatie van het toneel is verdwenen, het hervormingsproces alsnog zal worden voltooid. Er is echter ook een ander scenario denkbaar. In ieder geval hebben veel christenen het nu weer moeilijker gekregen. Dit boek dient mede om die mede-gelovigen beter te leren kennen.

 

In november 1993 maakte Aad Kamsteeg kennis met het meer verborgen China dankzij een groepje Chinagangers o.l.v. Edward Sun, directeur van China Inland Mission zijn secretaresse Nga Sjoe-jeo, 3 Australiërs van TWR en EO-collega Arie van der Poel een door Trans World Radio uitgestippelde route. Edward Sun brengt hem bij de volgelingen van wijlen Watchman Nee en Wang Ming Dao, van Alan Yuek in Beijing, van ‘Moeder’ Kwok in Yunnan, en (opnieuw) bij dominee van Lamb in Guangzhou. Hij leert hem een christelijke toewijding kennen, waarvan in westerse kerken veel te leren valt. Hij brengt me bij de mensen die ik in 1987 niet bezocht, maar die mij toch het meest na hebben gestaan. Hij schrijft hierover en meer in:

China - Als een uitslaande brand - Uit de serie Christenen wereldwijd 1, Nederlands Dagblad, februari 1995

Als columnist voor het maanblad CV Koers, schreef hij een artikel Opwekking – China op zijn best als CV•Thema - Leven met vervolging een speciale bijlage bij het novembernummer 2008 van CV•Koers. Daarin vermeld hij dat hij niet lang gelden ook de vergrijsde Lee Muh Sheng, oftewel Uncle Lee ontmoet heeft. J.P. van der WAl schreef over de inhoud hiervan voor de Gereformeerde Kerkbode.

 

In een interview[1] met Reinier Sonneveld na het verschijnen van zijn boek Dit is mijn passie, antwoord Aad Kamsteeg op de vraag wat na 40 jaar schrijven zijn belangrijkste artikel is geweest:

,,De China-serie in het Nederlands Dagblad en dan vooral het artikel over Watchman Nee, de bekende Chinese voorganger. Ik had Het normale christelijke leven gelezen en moest wel onderzoeken wat daarachter zat. De grote ontdekking was die ene zin: houd nou eens op met iets voor God te doen! Ik dacht: wat gaan we nu beleven? Maar ik ging verder lezen en besefte dat hij gelijk had. Dat betekende een doorbraak voor mij en ik wilde naar China om het verder te onderzoeken.’’

Watchman Nee leerde mij: als het is volbracht, dan is het ook 100 procent volbracht. Ook je heiliging is genade en niet van jezelf. Het staat al heel mooi in de Catechismus, zondag 23. Als God naar je kijkt, ziet hij je als zonder zonde. Dan hoef je niet zo nodig meer allemaal dingen. Nog steeds krijg ik brieven van mensen die door die boodschap opgelucht zijn. Kennelijk zit het in ons mensen dat we iets willen verdienen.’’