Ds. Hugo Chan is Europees voorzitter van de CCOWE (Chinese Coördination of World Evangelism) en voorganger te Rotterdam bij de St. Evangelische zending onder de Chinezen in Europa. Hij kwam als student naar Leiden, maar raakte al snel in aanraking met Chinese christenen in Den Haag, waar hij ging meehelpen in de evangelisatiearbeid. N.a.v. de tweede generatie zegt hij: "Tijdens mijn studie in Leiden zag ik hoe de Chinese teenagers in een passief pessimisme vervielen. We begonnen met een groep Chinese studenten de restaurants te bezoeken. Dit restaurantwerk bestaat nog steeds. Vanuit Gods liefde late we de Chinezen zien hoe wij in harmonie met onze omgeving kunnen leven. In de gesprekken ontdekken we vanzelf wat de problemen zijn en daar haken we dan op in. Eén van de veel voorkomende problemen is de taal. Veel Chinezen kunnen het Nederlands niet goed uitspreken. We helpen ze dan door middel van wat spraakoefeningen, waar we een speciaal boekje voor hebben ontwikkeld. In het Chinees spreek je de "n" niet uit. In plaats van "nood" zeggen veel Chinezen 'lood'. Dat levert natuurlijk allerlei grapjes op. Boekjes met spraakoefeningen en grammatica worden gretig gebruikt. Als er geklaagd wordt over de financiële kant van de zaak, dan proberen we hen meer kennis bij te brengen over het runnen van een restaurant. Dat geeft ons ook de gelegenheid om steeds weer terug te komen. Ze móeten zich wel gaan afvragen waarom we zoveel liefde voor hen opbrengen. Zo komen ze vanzelf tot de conclusie dat het Evangelie ons zo heeft gemaakt. Woorden zijn niet belangrijk voor Chinezen. Na de Culturele Revolutie is de jeugd sterk atheïstisch geworden. Je hoeft daarom echt niet met verhalen over Jezus aan te komen. Pas als ze Jezus Christus in ons zien, zijn ze bereid om naar ons te luisteren. Je moet de levensstijl van de restauranthouders kennen. De vrouwen hebben om 9.30 uur tijd om met je te praten, de teenagers om 17.00 uur en de koks pas na elven 's avonds. Je moet ook hun taal spreken. Je vraagt een moeder bijv. hoe haar dochtertje leert lopen. Kan ze dat zo maar opeens? Nee, ze moet dat aan de hand van moeder leren. Zo neemt God ons aan de hand en leert ons met Hem wandelen. Tegen een kok, die er niets van wil weten, kun je zeggen: "Wat doe je als iemand je uitschelt voor "vieze kok"?

Helpt het als je met hem gaat redetwisten? Of moet je hem uitnodigen: Kom eerst mijn eten eens proeven, misschien bedenk je je dan wel? Zo moet je het ook met Jezus doen. Je moet Hem niet zo maar afkeuren, eerst moet je binnenkomen en Hem ontmoeten." [1])